کار سیاسی طبق آنچه اساتید قدیم وجدید آن از ارسطو و افلاطون و هابز و
روسو و اخیر هابرماس و هانتینگتن و فوکویاما و ... گفته اند با ترجمه سلیس
و روان آن می شود همان تلاش برای کسب قدرت یا سهیم شدن در آن.
اینکه
کسی فکر کند کاری در این دنیا بدون هزینه است مشخص است یا خوش خیال است یا
نا مطلع . سخنان اخیر شهرتی فر ، فرماندار تبریز را شاید به این راحتی
نتوان تقسیم بندی کرد که چگونه ممکن است کاری در این دنیا بدون هزینه
باشد؟
ایشان در مصاحبه با یک سایت اصلاح
طلب ، ظاهرا برای اطفای عطش سئوال کننده، اظهار می نماید باید هزینه فعالیت
های سیاسی به صفر تقلیل پیدا کند.
کار سیاسی قطعا هزینه های خاص خود را دارد و یقینا هرگز نمی توان هزینه های این عالم پر زرق و برق را به صفر تقلیل داد.
شاید
البته مارکسیست ها از اینگونه کارها بتوانند انجام دهند . چراکه آنها
معتقد بودند اگر نظریه و تئوری ما برای توضیح وقایع جامعه قانع کننده نبود
قطعا این دنیای واقعیت هاست که اشتباهی شده و تنئوری هیچ اشتباهی ندارد.
گذشته
از این اشکال منطقی نگاهی دوباره به گفته های ایشان منتقدان را با ابعاد
جدیدی از تناقضات مواجه می سازد. ایشان می گوید اصلا احزاب رسمی در کشور ما
فعال نیستند که در تبریز هم فعال باشند.
حال با این اوصاف چگونه میخواهیم هزینه فعالیت سیاسی را صفر کنیم.
حال باید از فرماندار تبریز پرسید آیا این کار دستوری است؟