۶ دانشگاهی که بیشترین آمار خروج از کشور را دارند

احسنت به دانشگاه شریف که رتبه اول فرار دانشجویان را به خاطر مهیا کردن فضای نامناسب علمی و به خصوص فرهنگی فراهم کرده است. متاسفانه در دانشگاه شریف، اونقدر جو استاد محور است که به راحتی اساتید برای رقابت و نزاع بین خودشون، دانشجویان را سپر بلای خود قرار می دهند و از همین رو این دانشجویان فرار را به ماندن ترجیح می دهند. نخبه باشی، فشار عصبی هم بر ذهنت در کنار فشار درسی وارد بشه و اشتغال و جذب هیات علمی هم یا تعطیل باشه یا بدون شایسته سالاری، میشه فرار نخبگان، به همین سادگی.

ه علت اینکه متاسفانه از قدیم باب شده است که دانشجویان با رتبه بهتر دانشگاه شریف را انتخاب می کنند، این مساله روانی در جامعه، علیرغم کیفیت نه چندان منطقی در آموزش این دانشگاه در حال حاضر و علی الخصوص در بخش پژوهش، نتوانسته دانش آموزان و دانشجویان را چنان سوق دهد تا به دنبال اسم و برند دانشگاه نباشند و به کیفیت آن نیز توجه ویژه داشته باشند. بروکراسی اداری یکطرفه که در راستای حل مشکلات دانشجویان نیست، استاد محور بودن به طور مطلق، رفتار غیر آکادمیک با دانشجویان نخبه کشور به طوری که در شان آنها نیست، جو ناآرام روانی و پر استرس، تکیه بر آزمون و نمره در طول تحصیل بدون توجه به یادگیری واقعی و کاربردی، آسیب دیدن دانشجویان به علت اختلافات اساتید این دانشگاه با هم در قالب یارکشی ها، شکسته شدن ابهت شیشه ای این دانشگاه در ذهن دانش آموزان و افرادی که یک روزی تمام آرزوی شان ورود به دانشگاه شریف بوده و الان پی به تو خالی بودن آن می برند، همه و همه عاملی است تا معمولا بعد از گذراندن فقط یک مقطع تحصیلی در این دانشگاه، راهی خارج از کشور می شوند. متاسفانه عدم تناسب بین تعداد فارغ التحصیلان دکترا و موقعیتهای شغلی وعدم توجه به بحث شایسته سالاری علمی نیز منجر میشود که این افراد به خارج از کشور مهاجرت می کنند.

ه علت اینکه متاسفانه از قدیم باب شده است که دانشجویان با رتبه بهتر دانشگاه شریف را انتخاب می کنند، این مساله روانی در جامعه، علیرغم کیفیت نه چندان منطقی در آموزش این دانشگاه در حال حاضر و علی الخصوص در بخش پژوهش، نتوانسته دانش آموزان و دانشجویان را چنان سوق دهد تا به دنبال اسم و برند دانشگاه نباشند و به کیفیت آن نیز توجه ویژه داشته باشند. بروکراسی اداری یکطرفه که در راستای حل مشکلات دانشجویان نیست، استاد محور بودن به طور مطلق، رفتار غیر آکادمیک با دانشجویان نخبه کشور به طوری که در شان آنها نیست، جو ناآرام روانی و پر استرس، تکیه بر آزمون و نمره در طول تحصیل بدون توجه به یادگیری واقعی و کاربردی، آسیب دیدن دانشجویان به علت اختلافات اساتید این دانشگاه با هم در قالب یارکشی ها، شکسته شدن ابهت شیشه ای این دانشگاه در ذهن دانش آموزان و افرادی که یک روزی تمام آرزوی شان ورود به دانشگاه شریف بوده و الان پی به تو خالی بودن آن می برند، همه و همه عاملی است تا معمولا بعد از گذراندن فقط یک مقطع تحصیلی در این دانشگاه، راهی خارج از کشور می شوند. متاسفانه عدم تناسب بین تعداد فارغ التحصیلان دکترا و موقعیتهای شغلی وعدم توجه به بحث شایسته سالاری علمی نیز منجر میشود که این افراد به خارج از کشور مهاجرت می کنند.