سالهای چندانی دوری نباید رفت تا در حافظه تاریخی مان به مداحانی برسیم که قبل از شروع مراسم رسمی هیئات و حسینیه ها سخن از شریعت محمدی می راندند.
مداحانی که اغلب شان دروس مکاسب و تفسیر قرآن و نهج البلاغه بلد بودند و به اصطلاح پامنبران ثابت روحانیت بودند. این قشر به مثابه پیام آوران مشهور روایت انقلابی کربلا ایفای نقش می نمودند. بسیاری از آنها استاد قران بودند و مداحی هم می کردند و...
اما سالیانی است که ظاهرا دنیای تکنولوژی بازار مداحی ها را به هم زده است. دیگر مثل اینکه از آن مداحان گذشته خبری نیست. بنرهای بزرگ تبلیغات مراسم عزاداری که بیشتر از نمایه ی مراسم نشانگر نام و نشان مداح است.
از ان گذشته ظهور مداحانی را شاهدیم که بیشتر از منابر و مساجد در فضای مجازی حضور دارند. صفحه های اینستاگرامی با دهها هزار فالوور و هزاران فالووو.
بله اینها همان دم که می خوانند چند دقیقه بعد مداحی هاشان به مثابه مسابقه لایک خوری در پیج های اینستا و کانالهای تلگرامی ظاهر می گردند و این مصیبت بزرگی است که مداح تعداد لایک بشمارد. از این بگذریم که لایک کنندگان با آن نام ها و عناوین شان چگونه تاراج می کنند معنویت و پیامی که به قول رهبری مداحی باید داشته باشد.
هر چند این امر متولی خاصی ندارد و مداحان برای فعالیت های خود زیر بلیط کسی نیستند اما هشدار را بایستی جدی گرفت. مداح بایستی نشان گر اخلاص و معنویت ناشی از پیام سترگ کربلا باشد . نه اینکه به لباس و ماشین چندصدملیونی خود مشهور گردد.