متاسفانه تا همین لحظه نگارش این وجیزه، بسیاری از کاندیداهای ثبت نام کرده در انتخابات شورای شهر را همان کاندیداهای ناکام انتخابات مجلس دهم تبریز تشکیل می دهند.
هرچند این ذات دمکراسی است که فرصت های برابر برای مشارکت سیاسی همه افراد جامعه به یکسان توزیع گردد اما این نکته حاوی یک پیام مهم است که شایسته توجه نخبگان می باشد.
متاسفانه در شرایطی که احزاب نهادینه شده و موفق در کشور ما وجود ندارد مشارکت های سیاسی تنها از دل انتخابات ها بیرون می آیند و بعضا جز این توضیح و توجیهی برای مشارکت سیاسی وجود ندارد.
این امر خود معلول علت های مستدلی است که فرصت و مجالی دیگر می طلبد.
همینکه شکست خوردگان انتخابات مجلس دهم تبریز به صورت دسته جمعی وارد گود انتخابات شورای شهر می شوند حاوی این پیام مهم به افکار عومی است که مرد همه میدان ها هستیم.
این موضوع را می توان اینگونه نیز نگریست که برخی از ثبت نام کنندگان تنها به اطفای عطش قدرت طلبی خود می اندیشند و لاغیر.
آنها مانند آوارگان سیاسی از عرصه انتخاباتی به عرصه دیگر کوچ می کنند تا تنها از قافله قدرت عقب نمانند. شایسته عنایت است که نیک بنگریم که وظایف و مسئولیتهای یک نماینده و علی القاعده تخصصی کهی می طلبد تا آن وظایف را بجا اورد فاصله بسیاری با وظایف و تخصص های مورد نیاز عضویت در شورای شهر دارد.
یک کاندیدای شورای شهر علی القاعده لازم است از یکی از تخصص های موردنیاز این وظیف سر رشته داشته باشد. امری که در بسیاری از ثبت نام کنندگان مشاهده نمی گردد.و این تصویر ارائه شده توسط این افراد نشان گر آن است که آنها نه برای خدمت بلکه برای سهم خواهی خود از قدرت رسمی جامعه قدم در هر میدانی می گذارند.
هوس آرایی که در انتخابات مجلس بعضی از این کاندیداهای شکست خورده بدست آوردند شاید برای هر فعال سیاسی ای اغواگر باشد اما به نظر معقول آن است که هر کس برای خود یک تراز سیاسی متناسب با شریط خود ونیازهای جامعه داشته باشد