سخنی با آقای مهدوی کیای عزیز!

مسعود شجاعی و احسان حاج صفی در مقابل یک باشگاه اسرائیلی به میدان رفتند تا بخاطر این اشتباه خود توسط وزارت ورزش و جوانان از حضور در تیم ملی محروم شوند. البته از قدیم گفته اند که دفاع از یک اشتباه، اشتباه بزرگتری است. این اشتباه بزرگتر را مهدی مهدوی کیا بازیکن خلاق و مهارنشدنی سال های نه چندان دور تیم ملی فوتبال ایران انجام داده است . او در صفحه اینستاگرامی خود به بهانه حمایت از دو فوتبالیست خطاکار که در مقابل یک تیم اسرائیلی به میدان رفته اند، نوشته است: "ای کاش به فکر زیر ساخت های ورزش، ساختن چند ورزشگاه آبرومند و توجه به ورزش های پایه این مملکت، از بین بردن فقر و بیکاری و ... بودیم تا اتفاقات لبنان – سوریه – عراق و ...

 

البته به قول یامین پور این حق شخصی اوست که در مورد مسائلی که دوست دارد نظر بدهد و کسی نباید مانع این کار نشود اما باید پرسید چرا مهدوی کیا برای نظرات خود ارزش قائل است اما برای حکومتی که آرمان هایش توسط دو ایرانی هرچند معروف و نامدار ، لکه دار شده است اجازه تنبه قائل نیست؟

 

از این گذشته ادعای مهدوی کیا از یک منظر بسیار مناسب هم قابل بررسی است. مهدی ، هم و غم خود را در این نوشته، بیکاری و اشتغال جوانان در کنار ساخت زیرساخت های ورزشی و .. عنوان نموده و از کسانی که در دفاع از سوریه و عراق و .. به میدان جنگ رفته اند انتقاد نموده است.

 

 

شواهد و قراین نشان می دهد او چندان به این مباحث پایبند نیست. چرا که سرمایه گذاری های وی در کشورهای خارجی موید این است که او اشتغالزایی برای جوانان اروپایی را بیشتر از اشتغال جوانان ایرانی پذیرفته و بدان ملتزم است.

 

از این گذشت بهتر است از وی پرسیده شود اگر امنیتی که بدلیل جنگ ما در دوردست ها ، به کشور موهبت می گردد نبود ، با کدام بستر مناسب می خواستیم برای فوتبال مان زیرساخت درست کنیم.

 

او آیا می داند یک پای هر پیشرفتی در هر نقطه جهان امنیت است. و این امنیت مرهون مجاهدتهای مدافعان حرم در سوریه و عراق است؟

 

یادداشت//محسن رضازاده