تراکتور و کابوسی دیگر!

این تیم که در فصل گذشته هفته ها و ماه های کابوس واری را پشت سر گذاشت امسال هم بر همان روند طی طریق می کند تا میلیون ها هوادار این تیم، سرخورده و نا امید چشم به آینده ای بدوزند که هیچ روزنه ی امیدی را نوید نمی دهد.

پس از برکناری آجرلو، همگان منتظر حضور مدیری توانمند و باکفایت در راس باشگاه بودند که به یکباره خبر واگذاری امتیاز باشگاه سر تیتر خبرها شد.

در همین دوران، ساغلام مربی ترک تبار تیم نیز با اتمام قراردادش راهی ترکیه شد تا با توجه به عملکرد ضعیف وی و نیز افزایش سرسام آور قیمت دلار، بازگشتش به یک معجزه نیاز داشته باشد، معجزه ای که دور از ذهن به نظر می رسد …
این مربی خوش تیپ برخلاف نتایج ضعیفش، محبوبیت فزاینده ای میان برخی هواداران پیدا کرده بود که درصد عظیم آن را به “همزبان” بوذدنش مدیون بود وگرنه هر مربی دیگری جز ساغلام می توانست آماج حملات تند و تیز طرفداران تراکتور قرار بگیرد!

با رفتن این مربی، باشگاه تراکتورسازی عملا بی برنامه و بلاتکلیف شد تا بازهم همه چیز تحت الشعاع شایعات و اخبار ضد و نقیض واگذاری امتیاز باشگاه قرار گیرد و اصل موضوع فراموش شود.

ناصر شفق مرد همیشه مدعی و صاحب سند(!) اولین نفری بود که از پس پرده بیرون آمد و با ترتیب دادن یک کنفرانس خبری (!) مجددا به تکرار ادعاهای قبلی خود در خصوص مالکیت تراکتور پرداخت و حتی شکایت از باشگاه به فیفا را یکی از گزینه های روی میز خود اعلام کرد(!)؛ اما با اظهارنظر صریح، شفاف و بی پرده فرمانده سپاه عاشورا که شفق و اسناد ارایه شده از سوی وی را فاقد وجاهت قانونی دانست، وی به یکباره عقب نشینی کرد و در چرخشی ۱۸۰ درجه ای، خود را تابع قانون در موضوع مالکیت تراکتور دانست و عملا از صفحه معادلات این روزهای تراکتور حذف شد.

به ناگاه خبری همه را خوشحال کرد…

زنوزی مالک باشگاه گسترش فولاد و یکی از مدیران توانمند و متمول استان برای خرید باشگاه اعلام آمادگی کرد و در حالی که خزانه باشگاه خالی بود، با در اختیار قراردادن یک فروند هواپیمای اختصاصی، قرمزپوشان را در سفر به اهواز “فرست کلاس”ی کرد تا اولین تراکتوری ها اولین تیمی باشند که با جت اختصاصی سفر می کنند و هواپیمایشان در فرودگاه ۲ روز منتظر آنان می ماند!

 

 

این دو خبر ، فضای پر نشاطی را در بین هواداران بوجود آورد و همگان از این تصمیم خوشحال بودند تا اینکه اواخر هفته گذشته خبر رسید که زنوزی کنار کشیده است (یا کنار گذاشته شده است)!به گفته برخی منابع، زنوزی با هیات مدیره باشگاه به توافق نرسیده و با دلخوری و ناراحتی از ادامه مذاکرات کنار کشیده بود تا تراکتور همچنان چشم انتظار خریداری اصلح و دارای اهلیت بماند.
البته هنوز هم این کناره گیری قطعی نشده است!

 

 

دکتر دبیری دیگر مرد معروف و صاحب سرمایه ی تبریز و البته عضو فعلی هیات امنای کانون هواداران باشگاه تراکتورسازی نامزد بعدی خرید باشگاه بود که تا لحظه نگارش این گزارش، هیچ گونه اظهار نظری در رد یا تأئید این خبر نداشته و سکوت پیشه کرده است.

از سوی دیگر دکتر رحیمی رییس سازمان ورزش شهرداری تبریز و یکی از نزدیکان دکتر دبیری که از مدیران جوان و موفق تبریز به شمار می رود، در کنفرانس خبری خود، به در اختیار گرفتن باشگاه تراکتورسازی اشاره ای نموده و تلویحا شهرداری را کاندیدای خرید این باشگاه معرفی کرد.
بر طبق شنیده ها، و بر همین اساس جلسه ای در اواسط هفته جاری میان دکتر دبیری، دکتر رحیمی و مدیران باشگاه در تهران برگزار شد که تصمیم گیری نهایی در خصوص واگذاری به اوایل هفته آینده موکول شده است.
البته با مصاحبه غافلگیرکننده ی سخنگوی شورای اسلامی شهر و تکذیب خبر تمایل شهرداری به خرید تراکتورسازی، کلاف سردرگم واگذاری پیچیده تر شد!

شاید هم دبیری راسا اقدام به خرید کند!

در این میان فارغ از ورود پشت سر هم چهره ها و افراد حقیقی و حقوقی به موضوع خرید یا تصاحب مالکیت باشگاه تراکتورسازی تبریز، آنچه همچنان مغفول و مبهم مانده، ساز و کار و مکانیزم های این واگذاری است، چراکه روند و پروسه هر نوع واگذاری، آن هم در مورد برندی به نام باشگاه تراکتورسازی تبریز و شرایط و چگونگی آن، فعلا فراهم نشده است.

موضوع اعلام آمادگی سپاه عاشورا برای واگذاری باشگاه به متقاضیان توانمند که هفته قبل توسط سردار عابدین خرم فرمانده سپاه عاشورا استان رونمایی شد در حالی طی روزهای اخیر نقل محافل هواداری و رسانه ای شده است که برابر عرف رایج، بسترسازی و شرایط این واگذاری علی رغم اعلام تاریخ فراخوان و مزایده همچنان مبهم باقی مانده است.
این در حالی است که اولا تا اینجای کار هیچ قیمت گذاری و به عبارتی، اعلام قیمت پایه برای واگذاری باشگاه به متقاضیان حقیقی و حقوقی تعیین و اعلام نشده است، ثانیا به فرض تمایل مالکان فعلی برای واگذاری “سهامِی” تراکتور به افراد متعدد نیز، می بایست مقدمات تشکیل و معرفی یک شرکت سهامی عام که در برگیرنده امکان سهامداری افراد حقیقی و حقوقی در آن باشد نیز هنوز فراهم نشده است.

ثالثا اساسا با توجه به محدودیت زمانی تا آغاز دوباره رقابت های لیگ برتر در فصل جدید و ضرورت تدارک کلان در همه ارکان مدیریتی، کادرفنی و بازیکنان، برای آماده سازی قدرتمندانه تیم؛ داستان واگذاری تراکتورسازی و تحقق یا عدم تحقق این موضوع، به تهدیدی بالقوه و فرصت سوزی محض برای باشگاه بزرگ تراکتورسازی تبدیل شده است.

به نظر می رسد در این میان انتخاب مدیرعامل جدید باشگاه که یک ضرورت و مطالبه طبیعی و حداقلی به شمار می رود نیز در هیاهوهای مربوط به اصل واگذاری تیم، به بوته فراموشی سپرده و قربانی شده و معلوم نیست مدیر فعلی که فردی گمنام، ناشناخته و بدون کارنامه است، به تنهایی و با خزانه ای خالی و بدهی کلان، چگونه خواهد توانست ابزارهای لازم در مسیر آماده سازی و تدارک مطلوب تیم را برای حضوری نه قدرتمندانه (!) که آبرومندانه برای فصل آتی فراهم نماید؟!

پس با کنار هم قرار دادن تکه های این پازل در هم و برهم شاید بتوان به این تحلیل رسید، که موضوع واگذاری امتیاز باشگاه در مقطع فعلی منتفی و نیازمند بسترسازی و فراهم نمودن ساز و کار این واگذاری در فرصتی شش ماهه است و بی تردید نیم فصل لیگ، به عنوان بهترین و مناسبت ترین زمان برای تحقق این موضوع می تواند باشد.

پس می توان نتیجه گرفت که با تداوم روند فعلی، سپاه عاشورا خواه ناخواه بایستی تا نیم فصل تیمداری خود را ادامه دهد چراکه گریزی از آن ندارد مگر آن که بخواهیم چوب حراج بر سر این تیم زده و سرنوشتی چون تیم های بهمن، استیل آذین، نفت تهران، صبا، داماش، فجر شهید سپاسی و … برای تراکتور رقم بزنیم.
عادل جعفرموحد