مردم با رای خود در انتخابات ۹۶نشان دادن که علاقه‌مندند کشور در مسیر تنش زدایی قدم بردارد، اما برای بعضی خواسته یا ناخواسته تکرار اشتباهات تکراری، متداول است! و افرادی که عمدا یا سهوا آب به آسیاب دشمن می‌ریزند، ولی در آخر این مردم هستند که تاوان این کج سلیقگی‌ها را می‌دهند...

امروز که دیپلماسی تنش زدایی ایران، اجماع جهانی علیه کشورمان را شکسته و در سطح بین الملل باعث توقف نسبی یکه تازی (teamB) و بولتونیزم شده، اما به ناچار با (تیم ب) وطنی چه باید کرد؟

رسانه‌ها نیز در این تنش زایی‌های اخیر کم نظیر عمل کردند! به راستی حضور ناو هواپیمابر و انتقال موشک های پاتریوت به خاورمیانه که در گذشته بارها سابقه امثال آن وجود داشته ارزش تیتر یک شدن رسانه‌های داخلی و خارجی و ترند شدن در شبکه های اجتماعی را داشته است؟

چه منفعتی است در برهه‌ای که به لطف سیاست تنش زدایی دستگاه دیپلماسی افرادی که در غرب روز و شب دم از شدید ترین برخوردها علیه کشور می‌زدند و هم پیمانان شیوخش بر طبل این جنگ و نزاع می‌نواختند، اندکی عقب نشسته و تغییر لحن داده‌اند تا حدی که رئیس جمهور ایلات متحده ادعا می‌کند که مردم ایران مردم بزرگی هستند! و این شانس را دارند که با مقامات کنونی به کشوری بزرگ تبدیل شوند.

حال در صداوسیمای جمهوری اسلامی بروی آنتن زنده از نیروهای حوثی یمن تقاضای گوشمالی امارات داده می‌شود و در برنامه دیگر مجری اصرار بر اثبات ارتباط مستقیم موشک های یمن و کرانه باختری با ایران را دارد؟!

میانجیگری توسط کشورهایی همچون عمان، عراق قطر و روسیه شروع شده است، اما چشم انداز پیش رو به رقم بسیار از کارشناسان کاهش تحریم‌ها را به همراه نخواهد داشت و صرفا جنبه سیاسی دارد. محدودیت‌ها منجمله تحریم‌ها در هر دولت و کشوری زمینه ساز رشد انحصار طلبی و رادیکالیسم می‌باشد که با متوقف کردن بخشی از بدنه جامعه که مطالبه گر دموکراسی است، به ثمر رساندن مردم سالاری را بیش از پیش سخت تر می‌کند.

در همین برهه‌ها پوپولیسم نیز در ابعاد مختلف شیوع می‌یابد، افرادی که کاسبان عوام فریبی هستند و خود را از جنس مردم می‌نامند، دوگانه مردم و غیر مردم را مطرح کرده و کمبودها را پررنگ‌تر جلوه م‌یدهند و در آخر تقصیر را عموما برگردن نخبگان جامعه می‌اندازند و هر کسی خلاف حرفشان حرف بزند بر علیه ملت است!

اما در این شرایط آن چیز که بیش از پیش الزام وجودش احساس می‌شود اتحاد و وحدت ملی است، با این اتحاد است که می‌توان به حل بحران‌های سیاسی امیدوار بود، با تزریق اعتماد و امید به سطح جامعه می‌شود زمینه ساز رشد وحدت ملی شد.

انتخابات سال‌های مجلس شورای اسلامی در سال جاری(۹۸) و ریاست جمهوری ۱۴۰۰ می‌تواند فرصت مغتنمی در جهت ارتقای این دو مهم و عمل آوری مردم سالاری باشد.