حدود ۶ ماه به انتخابات مجلس شورای اسلامی مانده است و تدارک انتخاباتی کشور در بخش‌های مختلف برنامه‌ریزی و اجرا در حال اوج‌گیری است.
طبق قانون، استانداران در قلمرو مأموریت خود به عنوان نماینده عالی دولت، مجری انتخابات که به موجب قانون برگزار می‌شود را عهده‌دار هستند، شأن استانداران در قانون انتخابات به قدری مترقی است که رئیس ستاد انتخابات استان با حکم استاندار منصوب می‌شود تا استاندار به دور از دغدغه جزئیات اجرایی، به مدیریت کلان عرصه انتخابات و نقش مهم نظارتی خود بپردازد.
در چنین شرایطی، استاندار آذربایجان‌شرقی در آخرین شب‌های ماه مبارک رمضان به همراه شمار قابل توجهی از مدیران دولتی و اجرایی در ضیافت افطاری یکی از احزاب استان با سخنرانی مهمان ویژه رئیس آن حزب از تهران شرکت کرده است، ضیافتی که برخی چهره‌های انتخاباتی نیز در آن حضور داشتند، این اتفاق از دو نظر قابل تامل است.
نخست اینکه، پورمحمدی در شرایط خاصی به استانداری آذربایجان‌شرقی منصوب شد و حضور او در یک مجلس سیاسی، می‌تواند «شائبه دلبستگی و وام‌داری استاندار به یک جریان خاص» را در میان مردم و به ویژه نامزدهای انتخاباتی، ایجاد کند.
دوم اینکه، رفتار مدیر ارشد استان الگوی مسوولان میان‌رده و پایین‌رده برگزاری انتخابات است، استانداری که ۶ ماه مانده به انتخابات، در مهمانی سیاسی یک حزب خاص شرکت کند، چطور می‌تواند به فرمانداران و مدیران اجرایی خود در مورد حساسیت‌های اجرایی انتخابات تذکر دهد؟ رطب‌خورده منع رطب کِی کند؟
ساز و کار انتخابات در کشورمان از 40 سال گذشته تا به امروز، آن‌قدر به قوام و پختگی رسیده که حضور استاندار در یک محفل سیاسی، خدشه‌ای در سیمای کلی انتخابات وارد نکند.
مقصود از این یادداشت نیز زیر سوال‌بردن بی‌طرفی استاندار نیست بلکه یادآوری ماموریت دشواری است که محمدرضا پورمحمدی در اولین تجربه برگزاری انتخابات بر عهده دارد.