در این چندسالی که از دولت تدبیر و امید می‌گذرد روحانی و جهانگیری به عنوان مسئولین اصلی، بارها دم از آینده روشن و قول روزهای خوب اقتصادی داده‌اند، اما حال این روزهای اقتصاد حاکی از ناکارآمدی و بی‌برنامگی دولت دارد و از حامیان تا منتقدان دولت بر این موضوع اتفاق نظر دارند و چندین بار به ناتوانی دولت اعتراف کرده‌اند؛ حتی خیلی از حامیان آن‌ها با دیدن عملی نشدن وعده‌های انتخاباتی و اظهارات دولتی‌ها از حمایتشان پشیمان شده‌اند؛ در کنار این‌ها اما دولت مورد حمایت اصلاح‌طلبان به نظر برنامه‌ای برای بهبود این وضعیت ندارد و هر روز شاهد جابه‌جایی قیمت‌‌ها هستیم و در کنار افزایش قیمت کالاهای اساسی، شاهد کاهش قدرت خرید مردم هستیم.

اظهارات، نظرسنجی‌ها و وعده‌های روحانی که برای مردم روشن است؛ لیکن شاید در این بین مرور اظهارات شخص جهانگیری که بارها وعده و وعید به مردم داده‌اند و فقط حرف زده‌اند؛ آن هم به عنوان معاون اول شخص رئیس‌جمهور، رئیس ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی و کاندیدای پوششی در انتخابات ۹۶؛ برای مردم جالب باشد تا ببینند کدام یک از این حرف‌ها به واقعیت پیوسته و عملی شده است:

وعده‌های هر ساله اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهوری

در سال ۹۲: آثار مثبت سیاست‌های اقتصادی دولت بر وضعیت معیشت مردم از سال بعد مشاهده خواهد شد.

در سال ۹۳: در سال آینده بخش قابل توجهی از موانع تولید برطرف خواهد شد. رونق اقتصادی برنامه اصلی‌ است.

در سال ۹۴: سال ۹۵ یکی از بهترین سال‌های رونق اقتصادی خواهد بود.

در سال ۹۵: در سال ۹۶ باید برای تحقق شعار اقتصاد مقاومتی؛ تولید و اشتغال تلاش کنیم.

در سال ۹۶: از اوایل سال ۹۷ با رویکرد جدیدی به موضوع مفاسد وارد خواهم شود.

‏در سال ۹۷: عده‌ای به دنبال زدن جیب مردم هستند، ادبشان میکنیم!/ اقتصاد کشور به ثبات خواهد رسید و شاخص های اقتصادی دوباره مثبت میشود./ دوره سخت اقتصادی تا پایان سال۹۷ به اتمام می رسد.

و آخرین اظهارت امیددار ایشان (سال ۹۸) که چند روز قبل گفته است: اقتصاد كشور در سال ۹۸ با مشكلات جديدی روبرو شده و زندگی مردم تحت فشار قرار دارد! و در ادامه اعلام می‌کنند: معیشت مردم، رونق تولید و ایجاد اشتغال مهم‌ترین اولویت‌های اقتصادی دولت در سال ۹۸ هستند./ باید نشان دهیم که مرد روزهای سخت و شرایط پیچیده‌ایم.!

حال سوال اینجاست؛ کدام یک از این حرف‌ها و قول‌ها به مردم عملی شد؟ وضعیت اقتصادی امروز که به گفته بسیاری از تحلیلگران و کارشناسان بخشی کوچکی از آن بر گردن تحریم‌ها بوده و بخش بسیاری از آن به‌خاطر عملکرد غلط و ناکارآمدی مسئولان اجرایی و گره زدن مشکلات اقتصادی به خارج است.

سوال دیگر اینکه چرا آقای جهانگیری به وعده‌هایشان عمل نمی‌کنند؟! آیا مردم را با شعار و حرف فریب داده و سرکار گذاشته‌اند؟ آن حرارتی که در قول دادن به مردم در مناظره‌ها داشتند، چه شد؟ آیا سفره مردم بزرگتر شده است؛ آیا چرخ سانتریفیوژ و چرخ زندگی مردم باهم می‌چرخند؟

شخص آقایان جهانگیری و روحانی اگر پاسخی برای مردم ندارند پس حداقل کمتر وعده داده و بیشتر عمل کنند. و البته لازم است یک بار وعده‌هایی که در ایام انتخابات دادند را بازخوانی کنند، شاید فراموش کرده‌اند.

گوش مردم از حرف پر است، آن‌ها دغدغه هزینه‌های زندگی‌شان را دارند. ملت امروز ایران همان‌طور که خود آقایان اعتراف می‌کنند؛ درگیر مشکلات معیشتی و گرانی‌ها هستند و با پوست و گوشت خود حس می‌کنند که سفره‌شان از ماه‌ها و سال‌های قبل کوچک‌تر شده است، اما نجابت کرده و تحمل می‌کنند.

مردم، امروز منتظرند تا اقدامی مثبت و قابل لمس از سوی دولتمردان برای برطرف کردن نابسامانی‌ها ببینند؛ این حرف‌ها که وضعیت از سال بعد و ماه‌های آینده خوب می‌شود نه تنها دردی را دوا نمی‌کند که نمکی بر زخم‌هاست و در بین مردم با موجی از حرف‌های تند مواجهه می‌شود.

نکته اینجاست که اکنون دیگر سال ۹۲ و ۹۶ و زمان انتخابات نیست که دولتمردان با وعده‌ها و اظهارنظرهای پوپولیستی بتوانند مردم را به سمت خود بکشانند و جامعه را اقناع کنند تا همچنان در قدرت بمانند؛ چندسالی کوتاه از عمر دولتِ امید باقی مانده و دیگر

وقت دادن وعده‌های تکراری نیست، بلکه روز تحقق وعده‌هاست. هرچند کارنامه دولت‌های یازدهم و دوازدهم نشان می‌دهد تیم روحانی - جهانگیری در آزمون مملکت‌داری نمره قبولی نگرفته و نوکر خوبی برای مردم نبوده‌اند... .