ویدئویی از آقای روحانی دیدم (۱) که مربوط به سخنانشان در جشنواره شهید رجایی بود . ایشان در سخنان خود به صراحت اعلام می کند :« وظیفه مبارزه با فساد اول بر عهده دولت است و ابزارش هم چیزی جز شفافیت نیست.»
اینکه رئیس دولتی که بیشترین فساد در دستگاه های تحت نظر او رخ داده است با چنین صراحتی حاضر است شانه زیر بار مبارزه با فساد بدهد قابل تقدیر است. اما متاسفانه تکرار مفاسد و اختلاسهای بانکی و دولتی نشاندهنده این است که دولت نتوانسته منافذ و گریزگاههای فساد را مسدود کند که هیچ بلکه در انتخاب مدیران شایسته نیز کوتاهی‌هایی داشته است.
سوالی که ممکن است در ذهن ایجاد شود این است که آیا دولت به تنهایی می تواند با فساد مبارزه کند و یا باید سایر قوا را نیز در این مبارزه درکنار خود داشته باشد؟
اگر دستگاه‌های قضایی در حال مبارزه با مفسدین است ،رئیس‌جمهور باید از آن حمایت کند یا به نحوی سخن بگوید که به تضعیف این مبارزه بیانجامد؟
آقای روحانی در یزد تلاش کرد تا تلویحا دستگاه قضایی را به برخورد گزینشی با مفاسد اقتصادی متهم کند . او اعداد و ارقامی را اعلام کرد که خوشبختانه به سرعت توسط سخنگوی دستگاه قضایی پاسخ داده شد .
او همچنین خواستار تعیین تکلیف دلارهای اختصاص یافته به برخی نهادها شد . هر چند او نامی از این نهاد نبرد اما ریشه و سابقه عصبانیت ایشان نسبت به این مجموعه بر کسی پوشیده نیست .
آقای روحانی پاسخ دهند آیا برای عدد 947 میلیون دلاری که مدعی اند نمیدانند چه شده است تاکنون اعلام شکایت کرده‌اند ؟ آیا از بانک مرکزی پرسیده‌اند که برای تخصیص این مبلغ هر ساله از سازمان گیرنده گزارش دریافت کرده است یا نه؟
آیا اساسا چنین پرونده‌ای وجود خارجی دارد یا فقط ساخته و پرداخته ذهن ایشان است؟
از سوی دیگر آقای روحانی خوب است بگویند چرا بانکهایشان حاضر نیستند علیه ابربدهکارانی که هزار هزار میلیارد از پول‌های مردم را به گروگان گرفته‌اند طرح شکایت کنند ؟
حفظ بیت‌المال برای کسانی میتواند موضوعیت داشته باشد که گریزان و مخالف حقوقهای نجومی باشند . نه برای کسانی که مخالف شفاف سازی حقوق مسولین و انتشار آن در سامانه بوده وهستند.
متاسفانه سخنان آقای روحانی در یزد نه در قامت رئیس‌جمهور که بیشتر در هیبت یک رقیب انتخاباتی بیان شد شاید ایشان آقای رئیسی (رئیس فعلی قوه قضاییه و رقیب سال ۹۶) را هنوز رقیب انتخاباتی خود می داند که اینگونه سخن می گوید.
برخی معتقدند تغییر لحن آقای روحانی و عصبانیت و شبهه افکنی در مسیر مبارزه با فساد اقتصادی بی ارتباط با پرونده برادر ایشان آقای حسین فریدون و محکومیت و زندانی شدنش نیست .
من نمیدانم این ادعا تا چه حد میتواند درست باشد اما به نظرم دستگاه قضایی در استقبال از درخواست شفاف سازی آقای رییس جمهور جزییات بیشتری از پرونده های رسیدگی شده از جمله پرونده حسین فریدون را در اختیار افکار عمومی قرار دهد
-----------
(1) – 6 شهریور 98