از زمانی که بیماری کرونا در کشور چین بروز و سپس شیوع پیدا کرد به دلیل ماهیت رشته تحصیلی و جایگاه شغلی ام اخبار این بیماری را رصد می کردم و از نکات برجسته عملکرد مردم و مسئولین چین در مدیریت این بیماری مواردی مانند قرنطینه شهر ووهان و احداث بیمارستان یک هزار تختخوابی در یک هفته بود که برای من به عنوان کسی که بیش از بیست سال سابقه مدیریت در بخش سلامت را دارم امری غیر قابل باور و بیشتر شبیه به یک معجزه بود چرا که برای مثال در همان ایام در بیمارستان محل کارم توسعه حدود پنجاه متر مربعی در بخش اورژانس بیمارستان بیش از یک ماه زمان برد .
از همان زمان موضوعی که ذهن من را مشغول کرد این بود مردم و مسئولین چین چگونه می توانند شهر بزرگی مانند ووهان را قرنطینه کنند و یا بیمارستانی هزار تختخوابی را در یک هفته بسازند ، اولین جواب این بود که شاید به دلیل توسعه اقتصادی و پیشرفت های فن آورانه باشد، اکنون که با گذشت چندین ماه از شروع این اپیدمی در چین و پاندمی در دنیا می گذارد با دقت و بررسی گذشته نگر به اتفاقاتی که در کشورهای دیگر در مدیریت این بیماری می کنیم می توان به این نتیجه رسید که هر کشوری دقیقا بر اساس داشته های فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی اش موفق به مدیریت بیماری شده است .
حال به چندین سوال در ذیل توجه بفرمائید
1 - آیا مسئولین کشور چین با زور توانستند شهر ووهان را قرنطینه کنند یا قرنطینه موفق این شهر نتیجه سال ها حاکمیت قانون ، فرهنگ سازی تبعیت از متخصصین و اعتماد به ارکان حکومت بود و اساسا کشور ما چقدر در این امور موفق بوده است که انتظار مشابه این اتفاق در ایران را داریم ؟
2 - آیا ساختن و راه اندازی یک بیمارستان هزار تختخوابی فقط نیاز به تکنولوژی دارد یا عواملی مانند برنامه ریزی ، سخت کوشی ، نظارت ، برخورد با متخلفان و ... نیز در این مهم موثر است ؟
3 - در این چند ماه خبری در رابطه با احتکار ، گرانفروشی و ... لوازم محافظتی مانند ماسک و لوازم ضد عفونی مانند الکل در چین شنیده اید ؟ آیا دلیل آن را برخورد قاطع با محتکرین و متخلفان در آن کشور در گذشته نمی دانید ؟ و آیا اگر اتفاقاتی که در کشور ما در خصوص احتکار و گرانفروشی افتاد در آن کشور می افتاد بلافاصله آن فرد محاکمه ، مجازات (احیانا اعدام ) نمی شد ؟
احتمالا شما از سوالات بالا و پاسخ های احتمالی تان به این سؤال ها به نتایجی رسیدید ، هدف من از طرح این سوالات این بود که نتیجه بگیرم هر کشوری در مقابله با این بیماری به همان اندازه موفق بود که از قبل برای اتفاقی مشابه با آن برنامه و عمل داشته و به آن اضافه می کنیم عواملی مانند حاکمیت قانون ، تبعیت از متخصصین ، اعتماد به ارکان حکومت و ..... عواملی هستند که اگر به کمک مدیران مجهز به علم مدیریت بیایند مدیریت این اتفاقات را آسان تر و با هزینه های انسانی ، اجتماعی و اقتصادی کمتر امکان پذیر می کند .
و اما در شرایط امروز چه باید بکنیم؟
به حمدالله و به توفیق حضرت حق با اقدامات انجام شده توسط مردم و مسئولین بیماری در ایران با همه سختی ها و ناگواری هایش کنترل شده است ، این گزاره به این معنی است که با اجرای طرح فاصله گزاری اجتماعی که از اوایل فروردین شروع و اوج موفقیت آن در روزهای دوازدهم و سیزدهم فروردین بود ، اثر این حرکت عظیم مردمی از روز های آینده با کاهش آمار بیماران بد حال و فوت شدگان خود را نشان می دهد ، توجه بفرمائید نتیجه عملکرد مردم و مسئولین با تاخیر دو هفته ای خود را در آمار نشان خواهد داد یعنی آمار بالای بیماران بدحال و فوت شدگان امروز نتیجه عملکرد همه ما در روزهای پایانی سال قبل می باشد و نتیجه عملکرد بسیار خوب روزهای اخیر را در اواخر فروردین خواهیم دید ( انشاءالله)
حال باید توجه کنیم که موج بازگشت مسافران در روز جمعه پانزدهم فروردین و امکان عادی شدن امور از هفته جاری امری بسیار خطرناک است . همه ما (مردم و مسئولین) بایستی در این مهم تدبیر و اقدام کنیم و نسبت به آگاه سازی هموطنان به هر شکل ممکن اقدام کنیم ، لازم است مستمندان خصوصا بازنشستگان ، سالمندان و افرادی که بیماری زمینه ای دارند و احیانا از برای کسب روزی از منزل خارج خواهند شد را شناسایی و با حفظ آبرو مورد حمایت مالی قرار دهیم تا منزل را ترک نکنند .
در پایان به عنوان کسی که در یکی از بیمارستان ها در بخش سلامت مشغول به کار هستم به استحضار می رسانم که پزشکان ، پرستاران ، بهیاران ،کمک بهیاران ،خدمه ها و سایر کارکنان بیمارستان ها و مراکز بهداشتی درمانی و مدیران بخش سلامت خسته هستند و روز به روز به دلیلی فشردگی فعالیت ها ، کیفیت کارشان کاهش می یابد . ایشان را با رعایت تمام توصیه های بهداشتی و ادامه اجرای طرح فاصله گزاری اجتماعی یاری کنید .
البته مهمتر از همه اینکه ، ایشان را از دعای خیرتان بهره مند سازید تا انشاءالله به توفیق و مدد الهی این بیماری به بهترین شکل ممکن مدیریت شود .
سعید کریمی* دانش آموخته رشته مدیریت سلامت و رئیس بیمارستان حضرت امام موسی کاظم علیه السلام اصفهان