کد خبر: ۸۳۶۶۶۷
تاریخ انتشار: ۱۸ فروردين ۱۳۹۹ - ۱۴:۴۰ 06 April 2020

فرهنگ یکی از مهمترین کلید واژه هایی است که در اکثر بحث های اجتماعی و مسائل و مشکلات جوامع انسانی، پایش به میان کشیده می شود.
در فضای نظریه ای، تعاریف مختلفی از فرهنگ ارائه شده است اما اگر بخواهیم به تعریفی ساده و قابل فهم برای همگان اکتفا کنیم شاید بهتر باشد اینگونه بیان کنیم که: فرهنگ تمام آن چیزهایی است که به ما آموخته اند و اکنون ما تلاش می کنیم با آموزش آن به نسل بعد، آن را حفظ کنیم؛ چیزهایی که از طریق ژن و وراثت
به طور طبیعی قابل دریافت نیستند و لازمه ی داشتن آنها اراده و آگاهی است.
در روزهای بحرانی که پشت سر گذاشتیم شاهد بازنمایی از فرهنگ ایرانی بودیم؛ بازنمایی از آنچه که نسل های گذشته به ما آموخته اند و ما سالها با آن زیسته ایم و علیرغم تآثیرات منفی ناشی از نواقص نظام آموزشی جدید و نفوذ رسانه ای غرب، ریشه های اصلی آن را حفظ نموده ایم و به پشتوانه ی آن، این روزها به دفعات کنش های دیگر خواهانه ی مردم را شاهدیم ؛ از
کمک به فقرا و اقشار ضعیعف جامعه گرفته تا مشارکت در فعالیتهای داوطلبانه برای حل مشکلات بیماران و کادر درمانی. این رفتار مردم ایران که بی سابقه نیست و بارها در شرایط بحرانی مانند دوران جنگ تحمیلی و حوادث طبیعی مثل سیل و زلزله، همواره بروز و ظهور پر رنگی داشته است، جلوه هایی از مهربانی ،گذشت و احساس تعهد اخلاقی و وجدانی افراد نسبت به همنوعان شان را در بستر یک فرهنگ اصیل انسانی را نمایان و به اثبات می رساند.
البته بیان این واقعیت به معنای نادیده گرفتن ناهنجاری ها و رفتارهای غیر اخلاقی و سود جویانه فرصت طلبان و نیز کم اهمیت جلوه دادن رفتارهای غیر مسئولانه و خودخواهانه و بی مبالاتی های تک تک ما به عنوان عضوی از جامعه ی ایرانی نیست. بلکه هدف، یاد آوری نمودن داشته هایمان و ریشه های مستحکم فرهنگی ست که خیلی وقت است نسبت به آن دچار فراموشی شده ایم؛ فراموشی که سرعت زندگی مدرن آن را به تدریج بر ماتحمیل نموده است و روز به روز هم بیشتر می شود!
زندگی مدرن برای ما مدرسه و دانشگاه به ارمغان آورد و قول رفاه و پیشرفت و آسایش داد؛ فراهم شدن آموزش رایگان، بهداشت رایگان،زندگی سالم و بدون دغدغه، فرصت های طلایی پیشرفت در علم، هنر، تجارت، تکنولوژی و همه و همه به شرط پذیرش یک اصل به نام نظم و عقلانیت مدرن!

در پذیرش این نظم و انضباط و عقلانیت _که پیش شرط ورود به زندگی مدرن محسوب می شود_ مهمترین قربانی، فرهنگ بومی جوامع مختلف بوده است.در فضای مدرن، وجدان و سازگاری درونی افراد که تحت تآثیر تربیت و فرهنگ خانوادگی آنها شکل می گیرد، نادیده گرفته می شود و در این میان فقط و فقط تلاش می شود که ساختارها و قوانین الزام آور از طریق سازمانها و نهادهای اجتماعی و امنیتی، جامعه را سامان دهد.
اما سئوال اینجاست این روزها که دشمنی نامرئی و سر سخت به نام کرونا به جان مردم دنیا افتاده است، ساختارها و قوانین مدرن تا چه اندازه به داد آنها می رسد و اساسا" آیا توان آن را دارد؟
مرور تصاویر مربوط به صف های طولانی مردم برای تامین مایحتاج اولیه و ضروری زندگی اشان در اقصی نقاط دنیا،وضعیت نامطمئن و ناراحت کننده ی بیماران کرونایی در درمانگاهها و بیمارستانها و ترس و نگرانی عموم مردم از سرنوشت نامعلومی که در انتظارشان است، حاکی از فقدان چنین توان و نیرویی در سیستم دست ساز بشری است.
اما این ناتوانی و نقصان در ساختارهای غیر منعطف جهان مدرن اگر چه وضعیت دشواری را برای مردم دنیا رقم زده است اما به معنای پایان همه چیز نیست. توانایی انسانها نا محدود است و اگر این توانایی ها در یک همبستگی اخلاقی در کنار هم تقویت شود امکان گذر از این مهلکه را برای همه ی مردم دنیا فراهم خواهد آورد . ظهور این همبستگی و نیز موج بیداری معنوی مردم جهان که ناشی از استیصال در مقابل هجوم دشمنی مشترک است شاید شروع تحولی باشد در جهت برساخت فرهنگی نو مبتنی بر خداباوری، دیگرخواهی، انسان دوستی، عدالت و صلح.

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار