به گزارش تابناک تبریز،معادن در روزهای تحریمی نفت کشور ، قطعا یکی از تکیه گاه های کسب درآمد ایران هستند . در شرایطی که اقتصاد کشورمان در حوزه هایی چون کشاورزی و دامداری ، حرفی برای گفتن ندارد ، سرمایه گذاری درست و حسابی در حوزه تکنولوژی و خدمات نیز انجام نپذیرفته است ، معادن یکی از معدود بسترهای درآمد زایی مان هست .
البته هر چند همه این نکته ها و گفته ها در شرایط کنونی اقتصادی مان صحیح است وگرنه خام فروشی تحت هر عنوان اشتباه است ، چه نفت باشد چه مواد معدنی . بهرحال در نقطه ای ایستاده ایم که به معادن نیاز داریم . اما مباحث زیست محیطی مانند سایه شومی بر سر فعالیت های معدنی استان مشاهده میشود .
در معدن اندریان ، حسب نقل قول ها از متخصصین امر، استفاده از روش های کم هزینه برا سرمایه گذار ، اما پرخطر برای محیط زیست مانند روش سیانیده کردن مواد برای استتحصال طلا ، کم کم دارد به سمت پدید آوردن یک فاجعه محیط زیستی در منطقه ورزقان حرکت میکند.
انتظار اهالی ورزقان و استان از فعال بودن معدن طلا، برخورداری از مواهب مادی و معنوی آن است ، اما اگر این بهره مندی ها به قیمت جان انسان ها یا آلوده شدن محیط زیست مان شود ، باید کمی دقیق تر تصمیم بگیریم.
هشدارهای اخیری که توسط نمایندگان مجلس هم در خصوص فعالیت های خطرناک این معدن داده میشود ، ناظران را حساس تر مینماید. این ادعا که شرکت روسی حاضر نیست تا از روش های مرسوم تصفیه پساب معدن بدلیل هزینه بر بودن آن استفاده نماید ، موضوع کم اهمیتی نیست.
این ادعا که در سال های اخیر پرندگان منطقه دچار مرگ و میر شده اند ، این ادعا که روان آب های منطقه دچار مسمویت هستند و .. ادعاهای بی اهمیتی نیستند. موکدا و مجددا باید گفت ، میدانیم که ما نیازمند جذب سرمایه گذاری خارجی هستیم اما این نکته را هم می دانیم که به شرط بقا و زنده بودن می توانیم از ثمرات این سرمایه گذاری ها بهره ببریم. شرایط به گونه ای است که هم باید اقدام عملی برای رفع شبهات و اتهام ها برداشته شود و هم اینکه افکار عمومی به درستی اقناع شوند نه اینکه مانند آقای قاسمی تلاش شود تا صورت مساله پاک شود.
حمید قاسمی ، مدیرکل سازمان محیط زیست استان قبل ها در توجیه شرایط معدن گفته بود : اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان‌شرقی به معدن طلای اندریان اجازه فعالیت داده است، اما این اجازه تا زمانی معتبر است که هیچ‌گونه آلودگی نداشته باشند(5 شهریور 98).
این روش مواجهه با موضوع قابل قبول نبوده و هیچ کاربردی برای اقناع افکار عمومی ندارد. طبعا سازمان محیط زیست به فرایندهای اجرایی و عملیاتی یک مجموعه اعم از کارخانه ، معدن و ... مجوز میدهد. حال که حسب مشاهدات و ادعاهای مبتنی بر اسناد ، این همه نقض قوانین و رویه های استاندارد صورت پذیرفته است ، چرا نباید این سازمان بعنوان حافظ منافع عمومی ، قویا به مساله ورود کند ؟
بیشتر بخوانید:
انتظار اقلی از مسئولین این است که نسبت به توجیه جامعه و رفع نگرانی ها اقدام نمایند.
یادداشت؛غلامرضا منصوری