۱۳ آبان چهار پیش بود که ایرج شهین‌باهر سکان بلدیه تبریز را برعهده گرفت؛ او میراث دار مجموعه ای فربه با انباشت نیروی انسانی و بدهی کلان بود.
ایضاً؛ ابتدای مدیریت باهر با تشدید بی‌سابقه تحریم‌ها، نوسانات نرخ ارز، تورم و افزایش چندین برابری قیمت مصالح همراه شد و در ادامه، شرایط ویژه کرونایی بر این مشکلات افزود.
این وجیزه مختصرا به بخشی از اقدامات چهار ساله شهین‌باهر می‌پردازد که هرکدام از آن، جزء کارهای ماندگار است.
متضررترین بخش از رویه‌های غلط، باغ شهر تبریز بود که در طول یک قرن گذشته با تغییر کاربری های انجام یافته آسیب جدی دیده بود؛ ولی این شهرفروشی در دوره مدیریت باهر، علاوه بر اینکه متوقف شد، نجات و تملک باغات باقیمانده تبریز نیز به شکل جدی انجام گرفت و به پارک تبدیل شد تا در آینده امکان تغییرکاربری آن به صفر برسد؛ حتی در چندین مورد، خرق عادت شد و این تغییر، از کاربری‌های دیگر به کاربری فضای سبز انجام یافت، حال میبینیم برخلاف گذشته، دیگر هیچ باغی یا محلی که کاربری فضای سبز داشت به فروش نرفت و دیگر هیچ لکه سبزی در این شهر به رنگ زمخت بتن بدل نگشت؛ مضافا علاوه بر حفظ، با اهتمام بر توسعه فضای سبز تبریز، در این ۴ سال بالغ بر یک میلیون درخت کاشته شد و همچنین هرماه یک پارک در دل محلات بهره برداری و تقدیم شهروندان شد.
املاک، ماشین‌آلات و مستغلات، سرمایه مهم شهرداری که به واسطه ی عدم شفافیت و نبود یکپارچه‌سازی با حجم بزرگی از بی‌نظمی مستعد سودجویی غارتگران بود و املاک شهرداری به بهانه های مختلف در اختیار اشخاص قرار می‌گرفت، اما با تغییر این رویه در دوره باهر، املاکی به ارزش ۴ هزار میلیارد تومان به بیت‌المال نیز بازگردانده شد و با ثبت همه املاک و ماشین آلات در سامانه شفافیت دست مفسدین از بیت‌المال قطع شد و دیگر امکان چپاول برای رانت‌خواران وجود ندارد.
فساد این اژدهای هفت سر که قبل از دوره مدیریت باهر بر بخش هایی از مجموعه شهرداری چنبره زده بود با ایجاد اتاق شیشه‌ای و سامانه های شفافیت برچیده شد؛ این شفافیت تا واگذاری پروژه ها نیز پیش رفت و مناقصه جای ترک تشریفات را گرفت.
نجات تبریز از بدهی کلان؛ بدهی بالای هزار میلیارد تومانی، یکی دیگر از ارث هایی بود که باهر با آن دست و پنجه نرم کرد و به رغم شرایط سخت اقتصادی، آن را پرداخت نمود تا تبریز و مردم شهر بدهکار نباشد؛ بدهی که ماهانه بر جرائم آن افزوده میشد.
عبور چرخ‌های توسعه مترو از خط یک پس از دو دهه؛ همچنین پیشرفت احداث خط دو جمعا با هزینه‌ای بالغ بر ۴۰۰۰ میلیارد تومان، حرکت لاک‌پشتی گذشته را توسعه پرشتاب بخشید.
انتقال پادگان ارتش به خارج شهر، خواسته چندین ساله مردم شریف تبریز بود که پس از سه دهه محقق شد و خیابان شهدای ارتش، تقاطع در حال احداث آخر ارتش و بزرگترین پارک درون شهری تبریز در هسته مرکزی شهر که فاز اول آن تقدیم شهروندان شد، محصول این پروژه بزرگ و ماندگار است.