به گزارش تابناک آذربایجان شرقی، گرگ‌های سرخ با ۶۴ امتیاز، نه تنها جام را بالای سر بردند، بلکه با رهبری کادر فنی هوشمند، درخشش نسلی از بازیکنان باغیرت و حمایت بی‌امان پرشورها، پاسخی دندان‌شکن به تمام سال‌های حسرت، به‌ویژه کابوس تلخ جمعه سیاه سال ۹۴ دادند.
تاریخ دوباره نوشته شد! دیگر نیازی به مرور خاطرات تلخ آن جمعه سیاه سال ۱۳۹۴ نیست؛ روزی که جام قهرمانی ناجوانمردانه از دستان تراکتور سُر خورد و اشک‌های حسرت، ورزشگاه یادگار امام را فرا گرفت. امروز، ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۴، روز جبران است! روزی که همان اشک‌ها به سیل اشک شوق بدل شده و قلب آذربایجان، مالامال از غرور و شادی است. تراکتور، تیم محبوب و ریشه‌دار، با اقتدار و شایستگی تمام، بر بام فوتبال ایران ایستاد.
پیروزی ۴ بر صفر مقابل شمس آذر، تنها یک نتیجه نبود؛ نمایش قدرت تیمی بود که برای قهرمانی هم‌قسم شده بود. تیمی که پس از فصلی پرفراز و نشیب، نبردهایی نفس‌گیر در داخل و خارج از زمین، عبور از تمام تردیدها و فشارهای طاقت‌فرسا، بالاخره به قله‌ای رسید که سال‌ها انتظارش را می‌کشید. این جام مقدس، این امانت هواداران، اکنون در دستان کاپیتان شجاع و در قلب آذربایجان آرام گرفته است.
این قهرمانی، ثمره یک کار گروهی و همدلی مثال‌زدنی بود. از مدیریت باثبات و هوشمند باشگاه که با تصمیمات درست، ایجاد آرامش در کوران حواشی و فراهم آوردن بهترین امکانات، نقش کلیدی در موفقیت تیم ایفا کرد، تا کادر فنی کاربلد به رهبری اسوچیچ که با تاکتیک‌های دقیق، مدیریت رختکن و تزریق روحیه جنگندگی، تیمی یک‌دست و مدعی ساخت. مدیریت و کادر فنی نشان دادند که با برنامه‌ریزی، صبر و اعتماد، می‌توان به بزرگترین اهداف دست یافت.
و اما بازیکنان؛ شیرمردانی که با جان و دل برای پیراهن سرخ جنگیدند! از خط دفاعی مستحکم و دروازه‌بان مطمئن که سدی نفوذناپذیر ساختند، تا هافبک‌های خلاق و جنگنده که نبض میدان را در دست داشتند و مهاجمان زهرداری که لرزه بر اندام هر حریفی انداختند. ستاره‌های با تجربه تیم در کنار سایر بازیکنان جوان ، با غیرت و تعصبی مثال‌زدنی، قلب میلیون‌ها هوادار را شاد کردند. ساق‌های خستگی‌ناپذیر شما، تاریخ را برای آذربایجان از نو نوشت، قهرمانان!
و صد البته، پرشورها! صاحبان اصلی این جشن، شمایید! هوادارانی که در سرما و گرما، در برد و باخت، در ورزشگاه خانگی و در شهرهای دور، هرگز تیمتان را تنها نگذاشتید. شمایی که سکوها را به جهنمی برای رقبا و بهشتی برای تیم محبوبتان بدل کردید. فریادهای شما، قوی‌ترین سلاح تراکتور بود. این جام، این قهرمانی، کمترین پاداش برای این همه عشق و وفاداری بی‌پایان است. این اشک‌های شوق، نوش جانتان!
تبریز امشب و فردا و روزهای آینده، بیدار است! خیابان‌ها، میدان‌ها، از ائل‌گلی تا بازار، همه جا غرق در سرور و شادی وصف‌ناپذیر است. پرچم‌های سرخ تراکتور با افتخار در اهتزازند و سرود قهرمانی، موسیقی متن شهر شده است. این جشن، حق آذربایجان است؛ حق مردمی که فوتبال با خونشان عجین شده و تراکتور برایشان فراتر از یک باشگاه، نماد هویت، عزت و غرور ملی است.
بگذارید تاریخ با صدای بلند فریاد بزند: تراکتور قهرمان ایران شد! بگذارید نسل‌های آینده با افتخار روایت کنند که روزی گرگ‌های سرخ آذربایجان، با اتحاد مدیریت، غیرت بازیکنان و حمایت بی‌بدیل پرشورها، قله فوتبال ایران را فتح کردند و بر آن بوسه زدند.
یاشاسین تراکتور! یاشاسین آذربایجان!
یادداشت: محمد بهجت
/س/