نبود برنامه و شیوه های نوین کشت و جایگزین محصولات جدید، زندگی کشاورزان را به مخاطره انداخته است.
دولت در برنامه های احیای دریاچه ارومیه با گام بلند حذف کشاورزی بخوبی توانسته است سطح کشت روستاییان شهرستان بناب را به حداقل برساند و جهت ممانعت از کشت برخی محصولات نظیر پیاز اقدامات وسیعی انجام داده است.
یک طرف احیای دریاچه ارومیه که خواست همگانی است و یک طرف دیگر کشاورز کم بضاعت که چاره ای جز مدارا ندارد و ادامه این روند تبعات اجتماعی جبران ناپذیر به وجود خواهد آورد.
دولت در جایگزین کردن محصولات کم آب بر و ترویج روشهای نوین آبیاری موفق نبوده است و خلا موجود موجب بازگشت کشاورزان به کشت سنتی خواهد شد زیرا هرگونه برنامه ستاد احیای دریاچه ارومیه بدون در نظر گرفتن معیشت کشاورزان در دراز مدت محکوم به شکست خواهد بود.
پلمپ کردن چاه های غیرمجاز به ظاهر منجر به کاهش برداشت از آب سفره های زیر زمینی می شود اما اگر به اقتصاد کشاورزان و زارعین توجه نشود در باطن همان میزان آب مصرفی با صرف هزینه از چاه های پلمپ نشده برداشت خواهد شد.
کشاورزان با تامین آب از چاه های همسایگان همان میزان آب مصزفی خود را اینبار با صرف هزینه مضاعف برداشت خواهند کرد.
شغل های جایگزین کشاورزی نیز در حد شعار دولت مردان است و در عمل کشاورزان به شغل های جدید گرایش پیدا نکرده اند و شیوه های نوین آبیاری متناسب با نیاز منطقه و شهرستان عملیاتی نشده است.
کشاورزان شهرستان بناب در راستای برنامه های دولت همراهی و همکاری خوبی داشته اند اما دولت در جبران همراهی کشاورزان منجمله در خصوص عدم کشت پیاز موفق نبوده است و نتوانسته همراهی مردم این شهرستان را جبران نماید.
کشاورزان بنابی بخش بزرگی از پیکره جمعیت شهرستان بناب را تشکیل می دهند و اهتمام در وضعیت زندگی و معیشت آنان از ضروریات این شهرستان است و مبادا حیات دریاچه ارومیه در کفه ترازوی حیات و معیشت کشاورزان قرار بگیرد.